5

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Başlığı okuduğunuzda hemen birçoğunuzun aklına meclisteki bütçe görüşmeleri sırasında İYİ Partili vekile yumruk atan Ak Parti Bursa vekili Zafer Işık gelmiştir.

Bu akıl yürütmede haksız da sayılmazsınız.

Pekala, meclis eski başkanı Bülent Arınç gibi, “Gözü dönmüş şahıs” nitelemesi yapmasam da o çatı altında zinhar olmaması gereken bir kabalığın faili olan; dahası, yaptığı çok matah bir şeymiş gibi, “Üzgünüm ama özür dilemeyeceğim” diyerek adeta tüy diken Zafer Işık‘ı şiddetle kınamadan da geçemeyeceğim.

Sadece Zafer Işık değil; onu da koyacağım sepetin içindeki kaba, kinli, kibirli kabile reisi kılıklı kasaba siyasetçileri yüzünden, bir sebepten ötürü hala Ak Parti’ye muhabbet besleyen birçok seçmen, “Üzgünüm ama oy vermeyeceğim” diyerek sandığa gitmek zorunda kalacak.

Evet, başlığa bakıp aklınıza geldiği gibi, Zafer Işık da  Ak Parti’nin hayal kırıklığı vekiller listesine adını yazdırmış oldu, ama aslında bugün söz edeceğim hayal kırıklığı vekil Zafer Işık değil/di.

Ben aslında bugün Ak Parti’nin belki de en büyük hayal kırıklığı olan eski vekil Hayrettin Çakmak‘tan bahsedeceğim.

Şimdilerde yazarlığa heves eden Hayrettin Çakmak‘ın Ak Parti’deki siyasi hayatı, cennetteki kökü yukarıda dalları aşağıda olan tuğba ağacının gölgesinde süslenip, keyif çatarak geçmiştir.

Filmi biraz geriye saralım. Ak Parti’nin ilk yılları. Henüz nüvesi saf Milli Görüşçülerden oluştuğu zamanlar yani. Yıldırım’da Demir halı saha tesislerinde yapılan bir toplantının soru cevap kısmında, iktidarı, çekilen çilenin rahmeti gibi gören bir partili, “Otuz yıllık bu davanın…” diye başlayan bir cümle kurmuş ve kendince gördüğü eksikliklere değinmek istemişti ki; maaşlı il başkanı sıfatıyla başköşede kurulan Hayrettin Çakmak, “Ne otuz yılından bahsediyorsun…” diye sesini yükseltmiş ve “Biz dört yıllık bir partiyiz…” diyerek o partiliyi fena terslemişti.

Oysa, liderinden mahalle başkanına kadar hemen herkesin inandığı yegane gerçek; Ak Parti’nin soylu bir siyasi gelenek üzerine inşa edilmiş olmasıydı. O gün anlamıştım Hayrettin Çakmak‘ın aslında umutsuz bir vaka olduğunu ki; geçen süre beni hiç yanıltmadı.

Nitekim, Hayrettin Çakmak, tuğba ağacının gölgesinde keyiften uyuklarken rüzgar çarpmış olacak ki; “Değişmiş, mışmış da mışmış! Hasssıtamısınız nesiniz?” gibi acayip gıcık ve bir o kadar da kibirli bir cümle ile Cumhurbaşkanı Erdoğan‘ın tanıştıkları 1984’den beri hiç değişmediğini anlatmaya çalışmış.

Hayrettin Çakmak, Erdoğan’da, “Zerre kadar bir istikamet kaybı, pörsüme yoktur” diyerek, kestirmeden parti değiştirenlere dalmış. Neden buna gerek duymuş anlamış değilim. Belki de 2023 ve 24’ün ayak sesleri duyulurken, Erdoğan’a, “Ben buradayım, gör beni” demek istemiştir.

Öyle bile olsa, bunun yolu partiden gidenlere bodoslama dalmak mıdır? Hayal kırıklığı Çakmak, yazısında, partiden gidenlerin hepsini aynı torbaya koyup, “Bir şey olamadıkları için gittiler” mealinden yürümüş. Bunu tersten okursak, Çakmak vekil olduğu için mi gidemiyor?

Mesela, “AK Parti gemilerini yakanların partisidir” diye yazan Çakmak’a soralım, bugüne kadar hangi gemisini yakmış? Çocuklarını hava yollarına yerleştirirken mi yakmış? Buna kendi cümlesiyle cevap vermek isterim. “Hasssıtamısın nesin?” sen sadece tuğba ağacının gölgesinde keyif çatmak için çakmağını yakmaktan başka hiçbir şey yakmadın bu partide Hayrettin Çakmak!

Ayrılanlar bir şey olmadıkları için ayrılıyorsa; demek ki sen bir şey olduğun, çocuklarını havalı yerlerde bir şey yaptığın için ayrılamıyorsun. Bumudur yani?

Mesela, yol arkadaşlığını bitirenler, menfaatleri için mi, yoksa partinin toplumsal menfaatinin tuğba ağacı gölgesinde göbek okşayarak tüketilmesini kabul etmediği için mi bitirdikleri, kişilerin devam eden hayat çizgilerine bakınca belli olmaz mı?

Hayrettin Çakmak‘ın, fıkra anlatarak geçirdiği siyasi hayatının Ak Parti için büyük bir hayal kırıklığı olduğunu zaten biliyorduk; eline kalem aldığından mütevellit partiden ayrılanları yeniden kazanmak adına derinlikli, dokunaklı bir mülahaza üretmesini beklemenin de yersiz olduğunu, “Hasssıtamısınız nesiniz?” gibi, komiklik olsun diye yazıldıysa hiç komik olmayan, yok, ciddi olarak yazıldıysa da çok komik olan bir cümleyle anlamış olduk.

SON SÖZ:

Biliyor musun, Hayrettin Çakmak! Bu partiden gidenlerin önemli bir kısmı, dava adamı kostümü giymiş fakat tuğba ağacı gölgesinde pörsüyerek dünyasını cennete çevirenlerin, keyif çatanların, ceviz kıranların kızarmayan yüzleri yüzünden gitmiştir. “Hasssıtamısınız nesiniz?” diyerek hala kırıntı nispetinde de olsa umut besleyenler için daha fazla hayal kırıklığı olmasanız; yani, daha fazla gölge etmeseniz diyorum.