0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Söze kamu hastanesi, diye başladığınızda, herkesin mutlaka anlatacak bir şikâyeti oluyor.

Hekimler ve yardımcı sağlık birimleri hasta yoğunluğu, fiziki mekân ve tıbbi cihaz yetersizliklerinden, hasta ve yakınlarının şiddetinden; hastalar ve yakınları da hizmetin kalitesizliğinden, ilgisizlikten, kötü muameleden yakınıyor.

Devlet olmanın öncelikli şartı yurttaşın sağlık ve eğitim gibi temel gereksinimlerine nitelikli yanıt vermekse, esas olan her iki tarafın da taleplerinin dikkate alınarak, halk lehine çözümler üretilmesi.

Fakat görünen o ki, zihniyet değişmedikçe, adı ister sağlıkta dönüşüm olsun ister başka bir şey, çözüm sağlanamayacak.

Kamu hastanelerinde yaşananlara bakınca, son bir yıldır sıkça dile getirilen “liyakat” kavramının buralara uğramadığı anlaşılıyor.

Bursa Dörtçelik Çocuk Hastanesi ile ilgili gelen şikâyetler de buna iyi bir örnek.

20 aylık bir bebek, şu son 9 günlük bayram tatiline denk gelen tarihlerde yüksek ateş ve havale nedeniyle ailesi tarafından söz konusu hastaneye götürülüyor.

İlk müdahalenin ardından bebeğin hastaneye yatışı yapılıyor.

Hastanede geçen 2-3 günlük süre içinde, doktorların çoğu tatilde olduğu için, minik bebek ve tabii ki hastanede yatan diğer bebek ve çocukların takibi gecikmeli yapılıyor. (Örneğin saat 18.00’de taburcu edilmesi gereken hasta doktor beklendiği için gece 23.00’te taburcu ediliyor.)

20 aylık miniğin annesi, hemşire ve hasta bakıcıların kötü tutumlarını dehşet içinde anlatıyor. Ateş ve havale nedeniyle hastanede yatan çocuğunun ateşinin takip edilmesini talep ettiğinde hemşireden aldığı, “Kendiniz ölçün, derece yoksa aşağıdan satın alın, 2 liralık bir şey, istiyorsanız parasını vereyim, gidip alın” sözleri karşısında neye uğradığını şaşırıyor.

Ya şuna ne dersiniz? Nöbet süresi içinde yazılı olarak kayda alması gereken, çocuğun ateşinin seyrini, anne “Yazmayacak mısınız?” diye uyarınca “Aklımda tutuyorum” diyerek savsaklayan hemşire, kendisinden sonra gelecek nöbetçi hemşireye hasta ile ilgili yazılı bilgileri aktarmayarak nasıl bir ihmale yol açıyor.

Bir de gecenin bir yarısı minicik çocukların odalarına büyük bir gürültü ile dalıp onları hasta yataklarında uyandıran, temizlik yaparken kullandığı kimyasallardan kendisi bile rahatsız olduğunu söylerken, çocukların minicik ciğerlerinde yaratacağı tahribatı umursamayan yardımcı personel var.

Of… Yazarken bile içim sıkıldı.

Aile ilk çocukları olmasının verdiği deneyimsizlikle zaten endişeli! Bebeğin ateşi 40’ı bulmuş havale geçiriyor. Güvenli diye atmışlar kendilerini devletin kollarına; üstelik adı üstünde ‘çocuk’ hastanesi; uzmanlık konusu bu. Gelin görün ki, bırakın bebekleri emin ellerde diye rahatlamayı, endişeleri kat kat artmış.

O hastane ki merhum hayırsever Mustafa Dörtçelik’i de yapımı aşamasında az üzmedi.

Hani şu sağlık kurumu inşa edip devlete bağışlamak isteyenlere KDV yükü getirilmesi gibi cezalandırıcı uygulamalarla!

Eminim ki çocuklar daha sağlıklı olsun diye kurulmasını sağladığı bu hastanede yaşananları görse o da çok üzülürdü.

Bu satırları yazmadan önce başkaları da var mı, diye yaptığım internet araştırmasında sikayetvar.com’da son bir yıl içinde benzeri 10 şikâyete rastladım. Sayının gerçekte çok çok daha fazla olduğunu kestirmek hiç zor değil.

Haydi yetişkinlere yönelik sağlık hizmetlerini bir kenara bırakalım; hiç olmazsa çocuklara kıymayın lütfen!

***

Bugünden itibaren enBursa’dayız. Hayırlı olması dileklerimizle… Rastgele…