1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Epey uzun sayılacak bir süredir, Cumhurbaşkanı Erdoğan‘ı alkışlayan kifayetsiz yığınları gördükçe; Nobel ödüllü yazar Necip Mahfuz‘un, “Çok sayıda insan seni alkışlıyorsa, bil ki; alkışların dinmesini bekleyen çok daha fazla insan vardır daima…” sözü çalınır kulağıma.

Daha önce de yazdım. Eğer, o, “çok daha fazla” olan tarafta, dün yağan yağmurda beraber ıslandıklarının sayısı da git gide artıyorsa durup düşünmek gerekmiyor mu; “Biz nerede hata yaptık” diye?

Pek tabii ki; gerekiyor, ama bunu yapacak kadar zaman kaldı mı, bilemiyorum. Zira seçim kapıya dayandı ve Ak Parti/Erdoğan ilk defa kaybetme riskiyle karşı karşıya.

Bu riskin birçok nedeni vardır muhakkak, fakat bir sıralama yapsak herhalde ilk sırada çıkması muhtemel en belirgin sebep; kendini, kibrin ölümcül cazibesine kaptırmış Ak Partililerin pervasız icraatları, aynı gözden dökülen yaşlar kadar yakın olanları bile Ak Parti’den/Erdoğan’dan soğutmaları olabilir.

Bu, pervasız kibrin as oyuncuları hep ve sadece alkışlıyorlar. Ne, ne için yola çıkıldığı umurlarında ne de ne söylendiği… Erdoğan’ın, oradan oraya taşınan kürsüsünün peşinden koşup, gün boyu alkış pozisyonu alarak yaşamayı adet edinmişler adeta ve ha bire alkışlıyorlar. Ne kadar çok alkışlarlarsa işlerini o kadar iyi yaptıklarını düşünüyor olmalılar.

Bu köşenin ve fakirin takipçileri hatırlayacaktır. Yaklaşık iki yıl önceki, “Erdoğan’ın Çöpçüleri” başlıklı yazımda bu acıklı tabloyu gerçek bir hikayeyle anlatmaya çalışmıştım ki; çöpçülükle şereflenmiş birçok dostun/okurun çok anlamlı/duygulu ifadelerle geri bildirimde bulunduğu bir paylaşımdı o… (Merak edenler mavi başlığı tıklayarak okuyabilir)

Yine de yeni başlayanlar için özetleyelim isterseniz.

Recep Tayyip Erdoğan, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı seçildiği zaman, davaya inanan ve inandığı gibi yaşamaya çalışan Milli Görüşçüler, İstanbul’un sokaklarında çöp topladılar. Erdoğan, haklı bir gururla, “Çöp dağlarını biz kaldırdık…” derken, o “biz” sadece belediyenin temizlik personelinden ibaret değildi. O “biz”in içinde bizler de vardık. Yani, her baharın bir çiçekle başlayacağına inanan yediden yetmişe Milli Görüşçüler.

İlk günlerde o çöp toplayanlar da Ak Parti’deydi. Bu sefer sadece İstanbul’un değil Türkiye’yi çöpten kurtarmak için kollar sıvandı. Hem bu sefer sadece atık olan çöpler değil, köylerden şehirlere; eğitimden adalete; sağlıktan, ekonomiden tarıma; turizmden üretime kadar her sahada, her türlü çöp toplanacak ve ülkemiz hak ettiği yere kavuşacaktı. Açıkçası bu yolda hayli mesafe de kat edildi. Öyle ki; bu yolculukta Erdoğan’ın çöpçülerinin oluşturduğu sinerjiyle ilk zamanlar Ak Partili olmayanlar bile sandıkta gizliden Ak Parti’ye oy verir oldular.

Gelin görün ki; saatler gece yarısı 12’yi vurdu ve büyü bozuldu. Artık, Ak Parti’nin o eski halinden eser yok şimdi. En başta çöp toplayanları yok. Erdoğan konuşuyor, herkes alkışlıyor. O kadar çok alkışlıyorlar ki; alkıştan çöp toplamaya zamanları kalmıyor. Hoş, çöp toplamaya niyeti olan da yok zaten. Çepeçevre sarılmış ve her dakika alkışlanan Erdoğan, kulakları sağır eden alkış sesinden suskun itirazları da işitemiyor artık.

SON SÖZ:

Bugün, Ak Parti’nin çöpçülerinin helal mirası üzerinde kibirli kabile reisi gibi oturan, şark kurnazı kasaba siyasetçileri ve akıldaneleri bir kenara çekilip, Ak Parti/Erdoğan için risk çanlarının çalmaya başladığı bir seçim arifesinde gidişatı tersine çevirmek için suskun itirazların sesi olmaya muktedir çöpçülere yeniden yer açılması gerekiyor.