1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Az buçuk meseleye vakıf hemen herkesin üzerinde ittifak ettiği seçim tarihi zaten 14 Mayıs’tı ki; Cumhurbaşkanı Erdoğan, tahmin edilen tarihi ilan etmiş oldu.

Seçimin 14 Mayıs’ta yapılmasına dair partisinin grup toplantısında konuşan Erdoğan, “Yeter, söz de karar da gelecekte milletindir’ diyerek 2023’te milletimizin desteğine talibiz…” dedi.

İlaveten, “Milletimiz, 73 yıl sonra bir kez daha aynı gün ‘altılı masa’ diyerek karşımıza çıkan bu darbe şakşakçılarına, bu müstemleke heveslilerine ‘yeter’ diyecektir” diyen Erdoğan, bir bakıma seçimin startını da resmen vermiş oldu.

Aslına bakılırsa, Ak Parti, “Türkiye Yüzyılı” diyerek bu startı çoktan vermişti, Erdoğan‘ın tarih ilanıyla birlikte süreç muhalefet için de artık ete kemiğe bürünmüş oldu.

Gelin görün ki; aylardır, “Hemen seçim” diyen muhalefet, kapısını çalan seçime o kadar da hazır görünmüyor. Zamanın iyice daralmış olmasına karşın muhalefet masası henüz bir aday üzerinde bile ittifak edebilmiş değil.

Evet, yumurta kapıya dayanmışken adayın belirsizliği büyük sorun, fakat tek sorun değil. Mesela, Ahmet Davutoğlu‘nun, henüz kazanılmamış seçime dair imza yetkisi ve bakanlık dağılımı gibi seçilen Cumhurbaşkanı üzerine vesayet gölgesi düşürecek açıklamaları, altılı masada, ülkenin yapısal sorunlarından çok “makam pazarlığı” yapıldığı algısına ve ölümcül bir güven bunalımına yol açtı.

Masa, henüz daha Davutoğlu‘nun devirdiği çamı toparlayamamışken; Babacan, İHA, SİHA için “Dokunacağız” diyerek devrilen çamın üzerine adeta tüy dikti.

Masaya daha yakın duran kararsızlara, “Ne oluyoruz?” dedirten bu sabıkalı/sakıncalı açıklamalar ışığında söylüyorum; seçimin ayak seslerinin duyulmaya başladığı şu günlerde, bu halleriyle Davutoğlu ve Babacan, altılı masada Ak Parti’nin Truva atı gibi duruyorlar. Tamam, değillerdir, ama görüntü bu ne yazık ki.

Bir de Davutoğlu ve Babacan’ın, Erdoğan’a karşı rövanşist söylemleri, tavırları, tutumları, masanın ilke belirleme, ülke yönetme ve sorun çözme samimiyetini fena halde zedeliyor. Hatta öldürüyor desek daha doğru olur.

Masa için tedirgin edici başka bir husus ise, “Kazanacak aday” vurgusuyla Meral Akşener‘in, en güçlü aday konumundaki Kemal Kılıçdaroğlu‘na karşı hala soğuk duruşudur.  

Şöyle ki; Akşener‘in öteden beri işaret ettiği Ekrem İmamoğlu‘nun denklemden çıkması, listesinin ikinci sırasında olan Mansur Yavaş‘ın ise denkleme hiç girmemesi/girememesi neticesinde mecburi istikamet Kemal Kılıçdaroğlu‘nu göstermeye başladı.

Şu halde, eğer, Kılıçdaroğlu aday yapılacaksa; Akşener‘e, aylardır ısrar ettiği, ama havada kalan, “Kazanacak aday” vurgusu sorulmayacak mı? Kılıçdaroğlu‘nun adaylığına karşı yaptığı bu sarsıcı defans, aday Kılıçdaroğlu’nun yıpranmasına/yıpratılmasına neden olacak. Fakat, bugün itibariyle elde “Kazanacak aday” alternatifinin olmadığı da çok açık. Yani, tam bir “Aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık” hali var ortada.  

SON SÖZ:

Nitekim, muhalefet masası, süre daraldıkça ekonomi, eğitim, tarım, çevre, sağlık, sığınmacılar, dış politika gibi devletin derin meselelerine dair çözüm üretmek ve hepsinin üstesinden geleceğine dair toplumu ikna etmek yerine; aday başta olmak üzere hangi liderin hangi koltuğa oturacağından tutun da imza yetkisinden, bakan dağılımına kadar henüz kazanılmamış seçim üzerinden üretilen ego ile zaman ve güven kaybediyor. Bugün kime sorarsanız sorun; masada, ilk günlerdeki heyecandan ve yaydığı sinerjiden eser yok.