Neden korkuyoruz?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İtiraf etsek de etmesek de hepimizin korktuğu bir şeyler illa ki vardır.

Hayvanlardan, gök gürültüsünden, yüksekten, gelecekten, mezarlıktan…

Tozdan korkan insan tanıdım ben!..

Mümkün!

Korkularına inanırız da insanların, korkmadıklarına asla inanmayız.

Çünkü korkmamak için doğa üstü olmak gerekir kanımca…

Süperman gibi, Batman gibi fantastik bir kahraman olmak gerekir, korkmamak için.

Neden böyle düşünürüz peki?

Çünkü cesaret bizim işimiz değilmişçesine yetiştirildik.

Geçenlerde bindiğim bir otobüste arkadaşlarıyla yaptıkları güne giden, örtülü, pürü pak giyimli, nur yüzlü teyzeler konuşuyorlardı. Camdan dışarıya endişeyle baktıktan sonra diğer arkadaşlarına dönen içlerinden birisi:

“Büyüklerimiz söylerdi: Binalar, zinalar artacak, diye, işte zaman o zaman” dedi.

Bir diğeri kafasını sallayarak onu onayladı:

“Eeee… Dedikleri oldu.”

Üçüncü teyzenin yorumuysa hepsinden vurucuydu:

“Korku yok şimdikilerde korku. Biz böyle miydik?” diyerek noktayı koydu.

Beklenen sonuç: “Korku nedir bilirdik biz.”

Korkmayı meziyet sanan annelerin ve hatta babaların yetiştirdiği silsile hepimize korkak olmayı öğretti.

Koşmaktan kork, düşmekten kork, karanlıktan kork, öğretmenden kork, müdürden kork, yaş ilerledikçe işvereninden kork, hatta sosyalleşmekten kork.

Neden?

Çünkü herkese güvenilmez!..

Meziyet zannedilerek bize öğretilmiş olgu.

Şimdilerdeyse korkmayı öğrenmiş nesillerin yetiştirdiği, kendini cesur sanan, ama bu cesaretin arkasına sığınıp dozu kaçıran yepyeni bir kuşak var.

Ama emin olun, korkan bir kuşaktan çok daha iyidir.

Cesaret dolu, gençlik ateşi dolu müthiş gençlerimiz var. Onları hem desteklemeli hem de onlardan almamız gereken dersleri kaçırmamak için gözümüzü dört açmalıyız.

Korkmamayı öğrenmeliyiz.

Deneyerek. Yeri geldiğinde yanılıp tekrar deneyerek!

Korkmamalıyız!