'Kendi görüşüme katılmıyorum'

Başlık,

Karar gazetesinin birkaç gün önceki manşeti. Açık söylüyorum, manşet, manşet değil, beyin kırbaçlayan kamçı adeta...

Konu malumunuz,

Partisinin Malatya il kongresine katılan Cumhurbaşkanı Erdoğan, "Pandemiden dolayı mağduruz, evimize ekmek götüremiyoruz" diyen Minibüsçüler ve Servisçiler Odası Başkanı Mesut İnce'ye, "bu sözlerin bana abartılı geldi" cevabını vermiş ve ikili diyalogdan sonra "bu keyif çayını iç" sözleriyle çay dağıtmıştı.

Devlet Bahçeli'nin

"Askıda Ekmek" kampanyasının üzerine yürüyen ve hakikaten ses getiren muhalefet, aynı maksatla bu sefer de Erdoğan'ın "keyif çayı iç" sözüne yürüdü. 1789'da Paris'te ayaklanan yoksullara, Kraliçe'nin, "ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler" sözüne atıfla Erdoğan'ın "keyif çayı iç" sözünü abartılı bir şekilde köpürttü.

Buraya kadar yaşananlar,

Türk siyasetinin alışılagelmiş tipik bir izdüşümünden ibaret aslında. Ne Erdoğan'ın "keyif çayı iç" sözünde keyifli bir zenginlik iması vardır, ne de muhalefetin bunu diline dolamasından ölümcül bir yoksulluk çıkartır insanlar. Bizim siyasetimize has anlaşılabilir bir diyalogdan başka bir manası yoktur aslında yaşananların.

İş burada kalsa,

Doğal gündemin gölgesinde unutulup gidecek. Fakat gitmiyor. Neden? Çünkü, Ak Parti, kendisini yiyip bitiren "yaranmacı" bir virüsün pençesinde kıvranıyor. Ak Parti'nin ölümcül meselesi işte bu aslında. Bu yakıcı "yaranmacı" virüs partiden sökülüp atılmadıkça başka düşman aramaya gerek yok. Bu virüs, sadece Ak Parti'yi bitirmiyor, Ak Parti'nin bir "Erdemliler Hareketi" olarak başladığı yolculukta referans aldığı bütün değerleri de tüketiyor. Bu virüsün canına okunmazsa, virüs, ortada ne Ak Parti bırakacak, ne referans değerleri bırakacak. Her şeyin canına okuyacak.

Bu "yaranmacı" virüs,

"Evimize ekmek götüremiyoruz" diyen oda başkanı Mesut İnce'nin eline bir metin tutuşturup, kameraların karşısına dikti. Metni kekeleyerek okuyan İnce, "sözlerim çarpıtıldı, 'eve ekmek götüremiyoruz' sözünü mecazen söyledim" diyerek, ilk günkü sözlerinin tam tersi yönde bir açıklama yaptı.

Peki; kim inandı buna?

Kimse inanmadı tabii ki. İnanmak şöyle dursun, belki kızgınlıktan, kırgınlıktan, lafın gelişi söylenmiş bir sözün tersini söyletme zorbalığı, bir gerçeği örtbas etme çabası olarak görüleceği gibi, başkaları için de "ayağınızı denk alın" mesajı olarak algılanmaz ve muhalefete daha etkili söz söyleme imkanı sunmaz mı?

Hiç kuşkunuz olmasın.

Bu "yaranmacı" tutum, hareketin erdemine referans olan siyasi, insani, İslami bütün değerleri kökünden sarsıyor. Ak Parti'de temel belirleyici olması gereken, üzerinde yükseldiği bu değerler zedelendiği zaman en başta Erdoğan'ın sözünün tesiri azalır, Ak Parti inandırıcılığını yitirir ve zamanla çok vahim sonuçlar doğar.

SON SÖZ:

Ortaçağ'da cennetten arsa satan kilisenin dünyanın yuvarlak olduğunu söyleyenlere karşı uyguladığı zorbalık karşısında insanlar kiliseye nefretle bakar oldular, sonra kinlenerek kiliseye karşı başkaldırdılar. Bu başkaldırı, nihayetinde Rönesans ve Reformu doğurdu. Örnek abartılı gelebilir beki ama teşbihte hata olmaz. "Yaranmacı" virüslerin bu türden zorbalıkları, merhamet ve sevgi üzerinde yükselen Ak Parti'ye karşı insanların, korkuyla ve zamanla nefretle bakmasına sebep olur. Önce birer ikişer başlayan kopuşlar gün geçtikçe artar ve sonunda önü alınamaz boyutlara ulaşır. Bu gidişat bir reforma varır mı bilemem ama partideki akıl ve vicdan sahipleri, insanları, "kendi görüşüme katılmıyorum" noktasına getirmenin beyin kırbaçlayan kamçılarını yüreğinde hissedip, gereğini yapsalar abartısız bir yirmi yıl daha iktidarı garanti ederler.