Kazık gibi çakılmış binalar görüyoruz
8 Mart 2022 Salı , 14:11
Aşık Mahsuni Şerif’in Türküsüdür, “Yiğit muhtaç olmuş kuru soğana, bilmem söylesem mi söylemesem mi?”
Maalesef değişen etiket fiyatları karşısında giderek muhtaç duruma düşen bir Türkiye var.
Artık kimin söyleyip söylemediğinin de bir önemi yok.
Mazota, benzine yatırım yapmayı akıl eden çıksaydı, bugün dolara, altına yatırım yapandan çok daha kazançlı çıkacaktı.
Hele ki…
Ayçiçek yağına…
Eskiden mahallelerimizin dibinde tarlalar vardı.
Ayçiçeği ekilirdi.
Serpildikçe papatya çiçeği gibi olurdu tarlalar.
O mahalleler kaybolup gitti.
Ayçiçeği görmeye alışık olduğumuz tarlarda kazık gibi çakılmış binalar görüyoruz artık.
Tarlalar…
Akarsuları…
Hepsi bir bir kaybolup gitti.
Geriye ne kaldı?
Taş duvarlar, gökyüzünü kapatan binalar, toprağı yok eden yapılar.
İnsan toprağa bu kadar düşman olunca yemek içmek için başkalarına muhtaç hale gelir elbette.
Şu düştüğümüz duruma bakın.
İnsanlar, aşırı zamlanacak kaygısıyla marketlere hücum etti.
Savaştaki Ukrayna da bile böyle görüntüler yokken, bizde kıtlık günlerini aratmayan manzaralar oluşmaya başladı.
Tarım ülkesi Türkiye’nin gıda da bu kadar dışa bağımlı olmasının nedenlerini artık herkes biliyor.
Geleceği okumak önemli.
Bunu okuyacak olanlar devleti yönetirken kendilerini unutmaları gerekiyor.
Misal…
Yeniden seçilmek isteyen belediye başkanları asla altyapıya yatırım yapmak istemezler.
Çünkü, altyapı görünmez.
Hatta…
Yapım aşamasında gürültüsü, patırtısı, tozu pisliği dert olur.
Ama birisi yapar.
Yapar çünkü, altyapının yeniden seçilip seçilmemesinden çok daha önemli olduğunu bilir.
Hizmeti öncelik düşünür, taşın altına eline koyar.
Türkiye’nin tarım ülkesinden ithalat ülkesine dönüşmesinin nedenleri ortada.
Tek tek saymaya kalksak bu köşe yetersiz kalır.
Bırakın Anadolu’yu, Bursa’da ne kadar arazi ekiliyor?
İnsanlar, mazota, gübreye, ilaca para yetiştiremiyor.
Bütün zorlukları göğüsleyip ektikleri üründen istedikleri mahsulü almış olsalar bile satarken harcadıklarını karşılayamaz duruma geliyorlar.
Verimli araziler yeterli desteği bulamayan çiftçinin kaderine küsmesiyle boş kalıyor.
Tekirdağ, Konya, Edirne, Kırklareli, Adana, ayçiçeğinde Türkiye’nin lider şehirleri.
Bu beş il toplam ayçiçeği üretiminin yüzde 68’ini karşılıyor.
Türkiye dünyada Ukrayna, Rusya, AB ülkeleri, Arjantin ve Çin’den sonra geliyor.
Sevinebiliriz!
Dünya devi ABD bizden sonra geliyor.
Bir basamak geride kalmış.
Ayçiçeği üretiminde adımız var ama yine de tüketimi karşılayamıyoruz.
Dünyada pazarın lideri Ukrayna olsa da biz ayçiçeğini daha çok Rusya’dan ithal ediyoruz.
Rusya’nın payı yüzde 50’nin üzerinde.
Ukrayna Türkiye pazarından yüzde 15’lik bir pay alıyor.
Ülkemizin her geçen gün biraz daha ithalat ülkesine dönüşmesini izlerken insan merak ediyor.
Biz ne zaman bu hale geldik?
Bir zamanlar dünyada kendi kendine yeten yedi ülkeden birisi değil miydik?
İlginizi Çekebilecek Diğer Haberler
Yorum Yapın
Gönderilen yorumların küfür, hakaret ve suç unsuru içermemesi gerektiğini okurlarımıza önemle hatırlatırız!