Malzemesinden çalınmış insanlar!

Yayın: 17.02.2023 17:49 - Güncelleme: 20.02.2023 13:58

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Evet, ne yazık ki; malzemesinden çalınmış insanların malzemeden çalarak yaptığı binalar mezar oldu.

Koca Akif’in, “Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım. Elemim bir yüreğin karı değil, paylaşalım” dediği gibi, isimsiz mezarların, korkunç enkazların başında ağlaştık ve bir yüreğin karı olmayan elemi paylaştık.

Tamam, ağlaşmak ve paylaşmak zamanla dindirir belki acıyı, ama bizdeki yara kabuk bağlamadan yine açılıyor. Bu çok fena durumun herhalde en yakıcı özeti, İsmet Özel’in, “Biz bir şeyleri anlamamaya yemin etmiş gibi yaşıyoruz…” sözleri olsa gerek.

Deprem gerçeği en anlamak istemediğimiz konu olsa da kafamızın basmadığı tek konu değil ne yazık ki. Ekonomiden eğitime, sağlıktan çevreye hemen birçok konuda, çıkmaz olduğu sokağın başında yazdığı halde; yine, İsmet Özel’in tabiriyle, “Her çıkmaz sokağın çıkmaz olduğunu anlamak için sonuna kadar yürümek zorunda bırakıldık…”

Peki, tek suçlu köşe başlarında duranlar mı?

“Ortada bir kepazelik varsa ve kimse kepaze edilemiyorsa, toplum işlenen suça bilkuvve iştirak etmiştir…” diyor İsmet Özel. Yine, İsmet Özel’in, “Çoğumuz sahneden kovulma korkusuyla, günlük hayatın verdiği role razıdır…” sözü, kahrolası kepazelerin neden kepaze edil(e)mediğinin kahredici açıklamasıdır bir bakıma.

Diplomasını yırtıp atacak kadar günlük hayatın verdiği role rıza göstermeyen, fikrimin sultanlarından Metin Önal Mengüşoğlu’nu en çok kızdıran şeyin “Eğri oturup doğru konuşalım” sözü olduğunu çok erken öğrenmiş bir yazı gündelikçisi olarak, son felaketin daha da dağlandığı yüreğimle, haykırarak, İsmet Özel’in, “Tuttuğu nöbet sırasında şekerleme yapanların kurşuna dizildiği bir Türkiye’de yaşamak…” isteğinin gerçeğe dönüşmesi için duaya duruyorum.

Necip Fazıl’ın, “Sanma bu tekerlek kalır tümsekte…” mısrasında teselli arasam da tekerleğin o tümseği aşması için bedelin daha kaç can olduğunu merak ediyorum.

İsmet Özel’in, “İslamiyet, ahlaklı olan insana vurdumduymaz olmayı yasaklar…” sözü doğuysa; yüzde bilmem kaçı Müslüman olan bir ülkede “Bir şeyleri anlamamaya yemin etmiş gibi…” yaşayacak kadar vurdumduymaz olmayı nereye koyacağız, bilemedim.

Enkazda ölümü seyredip, akşamdan kalmış çorbayı oruç yer gibi, utanarak yerken yaşamak yükünün omuzlarıma bıraktığı iz ile irkildim. Malzemesinden çalınmış insanların yüreğimde açtığı yara için şairler benim doktorum olsa, şiir merhemini sürsem, hafifler mi acım? Çare yok denemekten başka. O halde, bitirirken yine İsmet Özel’e müracaat edelim.

SON SÖZ:

“Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi

taşınacak suyu göster,kırılacak odunu

kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde

bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin

tütmesi gereken ocak nerde?”

SİZİN İÇİN SEÇTİKLERİMİZ