1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

İktidar muhitinin epeydir her seçim sonrasında aynı kalıpta ve keyifle kullandığı bir cümle var. Diyorlar ki; “Biz, muhalefet liderlerinden memnunuz, böyle devam etsinler…”

Açık söylemek gerekirse muhalefet liderleri de Ak Partililerin bu dileğini yerine getirmek için çılgınca birbirleriyle yarışıyorlar.

Mesela, “Ben Kemal, geliyorum” diyen Kılıçdaroğlu’nun, tarihi seçim hezimetine rağmen, bu sefer de “Ben Kemal, gitmiyorum” dercesine takındığı ölümcül tavır, Ak Partililerin dileğinin tam karşılığı değil midir?

Evet, sarsıcı seçim zaferiyle birlikte bir süredir bu muazzam memnuniyetin keyfini çıkaran Ak Partililer dün de İYİ Parti Lideri Meral Akşener’in mahvedici konuşmasıyla sevindiler.

Biliyorsunuz, İYİ Parti, dün, Akşener‘in tek aday olduğu ve yeniden genel başkan seçildiği sıradan ve her haliyle sırıtan bir kurultay gerçekleştirdi. Tamam, bir heyecan yoktu belki, ama yine de yaşanan (yancı ve yanlış) süreçlerin ardından Akşener’in geçmişe bakıp nasıl bir gelecek vizyonu ortaya koyacağını merak ediyordum. Bundan sebep, konuşmasını baştan sona dinledim.

“Dinledim” dediğime bakmayın; aslında katlandım demeliyim.Çünkü bırakın Akşener‘in kendi kötü konuşmaları arasındaki sıralamayı, belki de siyaset tarihindeki en berbat konuşmayı yaptı desem yanılmış olmam.

Ben, hayatımda ilk defa bir kongrede kendi teşkilatına parmak sallayan bir lider gördüm. Ben, hayatımda ilk defa ergen kız tribi atarak konuşan bir lideri dinledim. Ben, hayatımda ilk defa kendi beceriksizliğini örtmek için kendi kifayetsizliğini ifşa eden bir siyasetçiye tanık oldum. Ben, hayatımda ilk defa hem kendisine iyilik yapılmasını istemiş, hem yapılan o iyiliğe ömür boyu minnet duyacağını söylemiş ve hatta minneti ailesine vasiyetle miras bırakmış, ama hem de yapılan o iyiliğe bir “kötülük” gömleği giydirip pişmanlık beyan etmiş bir insan gördüm.

Böylesine ibretlik tablo karşısında eminim ki; dün, Akşener‘in ergen kız tribi motifli boş konuşmasını dinlerken, (çok azı hariç) İYİ Parti’ye oy verenler bile derin bir pişmanlık hissine kapılmıştır.

Meral Akşener‘in, insana, “Aman Allah’ım, neydi o öyle” dedirtecek kadar kulaklarda ağır bir uğultu bırakan dünkü berbat konuşmasından gelecek adına geriye kalan tek şey; “Bundan sonra size hayatta başarılar diliyorum…” diyerek zaten devire devire delik deşik ettiği altılı masayı son olarak altı yerinden kırmak oldu.

Bunun anlamı şu olsa gerek. Akşener, eğer daha önce ağır sözler söyleyerek kalktığı masaya yeniden oturması gibi tuhaf bir fikir değişikliğine gitmezse, İYİ Parti ile CHP yerel seçimlere kendi adaylarıyla katılacak demektir. Bu ise en çok Ak Parti’ye “Oh” çektirir. Zira iki partinin ayrı adaylarla seçime girmesi demek, İYİ Parti’nin hiçbir yer kazanamayacağı gibi, birlikte kazandıkları ve/veya kazanma ihtimali yüksek olan yerlerin de kaybedilmesi anlamına gelir.

SON SÖZ:

Şimdi gelin bu pencereden biraz da Bursa’ya bakalım. Ak Parti’nin birikmiş vizyonuna inat berbat yönettiği bir şehirde yaşıyoruz. Bu çaresizlikten mütevellit muhalefetin birlikte kazanmasına neredeyse kesin gözüyle bakılıyor(du). Fakat Akşener’in dün, “Sepet koluna herkes yoluna” çıkışıyla birlikte Ak Parti’ye en kötü adayla bile kazanma imkanı doğdu. Şimdi, “Ak Parti’nin kazanması zoruna mı gidiyor?” diyecek “tulum”lar çıkabilir. Açıklayayım: Ak Parti’nin kazanması zoruma gitmez, fakat Ak Parti’nin berbat adayla kazanması zoruma gider. Çünkü Bursa, kabile reisi kılıklı kasaba siyasetçileri yüzünden çok zaman ve imkan kaybetti. İki yılda çözüleceği söylendiği halde daha da beter olan trafik sizin zorunuza gitmiyor mu? Açık söyleyeyim, ne Bursa bu kadar berbat bir yönetimi hak ediyor ne de bu kadar berbat yöneticileri Ak Parti hak ediyor.